Klooster van Armenteira
Doopfeesten, trouwerijen, Pinksteren en Pasen. Voor dit alles gaan wij naar de mis in het klooster van Armenteira. Onze zoon is hier gedoopt en heeft er zijn eerste communie gedaan. Maar het klooster is vooral één van de must-sees als je in de Rías Baixas bent. Sinds 1931 is deze schoonheid een Artistiek Historisch Monument.
Wat weten we van het klooster?
Cisterciënze
Over het klooster van Armenteira is pas iets bekend vanaf 1162, toen het voor het eerst in de boeken van de Cisterciënzerorde voorkwam. Een bescheiden klooster met een kleine gemeenschap.
Mismanagement
Door mismanagement komt het aan het eind van de XV eeuw in verval, waarna het rond 1523 door het bestuur van Castilla wordt overgenomen. Hierdoor worden de nog aanwezige monniken gedwongen het klooster te verlaten.
Carlos Valle-Inclán
Het klooster wordt gered door Carlos Valle-Inclán, hij wil het herbouwen en met een groep vrienden richt hij hiervoor de vereniging Vrienden van Armenteira op. De reconstructie vordert langzaam maar na verloop van tijd neemt een groep nonnen van de Cisterciënzergemeenschap haar intrek in het klooster.
Wat is bijzonder aan het klooster van Armenteira?
Als je de bussen vol toeristen ziet zou je bijna denken dat we het hier over de Sagrada Familia in Barcelona hebben. Maar ‘ons’ klooster is bijzonder. Het is prachtig in al zijn soberheid.
Toegang terrein
Het bijzondere begint bij de barokke boog bij de toegang tot het kloosterterrein (en parkeerplaats).
De rozet
Het meest opmerkelijke aan het klooster van Armenteira is de rozet die voor die tijd uitbundig en heel gedetailleerd is.
Kloostertuin
Het heeft wel wat om over de galerij te lopen, het is er stil en vredig. Behalve dan op dagen dat er trouwerijen of andere feesten zijn. De tuin is een geliefd decor voor foto´s.
Als je de galerij op loopt en links gaat kom je bij een stenen trap met vier treden. Vroeger liepen mensen die vier treden op terwijl ze ”in de naam van (1e tree) de vader (2e tree), de zoon (3e tree) en de heilige geest (4e tree)” prevelden.
Zeep met D.O. Armenteira
Het is wel een stel stoere meiden, de nonnen. Want ondanks dat ze 3 uur per dag bidden, werken ze ook hard. Ze besturen een tractor, planten van alles en maken zelf brood en wijn. Maar ook heerlijke zeepjes en andere natuurlijke cosmetica die je bij de winkel van het klooster kunt kopen.
De kerk
In de kerk, gebouwd tussen 1162 en 1212 is het een stuk minder sober. Het is gewoonweg prachtig, vooral de stoel. Altijd heb ik de neiging om op die stoel te gaan zitten. Maar er hangt zo´n eerbiedige sfeer dat je dat wel uit je hoofd laat natuurlijk.
Ontmoetingsplek
Het is ook dé ontmoetingsplek voor de dorpsbewoners. Of eigenlijk zijn dat de barretjes náást de kerk, die op zondagmiddag na het uitgaan van de mis bomvol zijn.
Pelgrims
Voor pelgrims en wandelaars is het klooster van Armenteira het eindpunt van de eerste etappe op de Variante Espiritual. Van maart tot en met oktober is het altijd gezellig druk op deze plek.
Feest bij het Klooster van Armenteira
Palmzondag
De leukste dag om naar de mis te gaan is Palmzondag. Iedereen komt op zijn paasbest en heeft een olijftak. Net voor de mis van 12.00 uur komt de priester naar buiten om de olijftakken te zegenen. Is altijd bijzonder om mee te maken.
Wandelen
Bij het klooster begint een prachtige wandelroute. Door het bos, langs mooi gerenoveerde watermolens en kleine watervallen. Het is de route de la piedra y del agua, de route van steen en water. Je blijft in religieuze sferen want deze route maakt deel uit van de Spirituele Variant. Het is ook een erg leuke route voor kids.
Meer over de route van steen en water
Lekker eten
Is het je weleens opgevallen dat er naast iedere kerk een bar is? Hier hebben we er zelfs twee! Eén daarvan is A Fonte waar men eenvoudige maar goed klaargemaakte streekgerechten serveert. Recepten én rekening zijn uit oma´s tijd.
