Er was eens een ezel …
Dat Illa da Toxa een luxe-oord is heeft alles te maken met een ezel. Want voordat de ezel in beeld kwam werd het eilandje voor de kust van O Grove gebruikt als graasgrond en om hout te hakken. Je kon er alleen met de boot of zwemmend komen en er was niets te doen.
De ezel van Illa da Toxa
Een priester uit O Grove besloot zijn zieke ezel op het eiland achter te laten. Het beestje had allerlei huidaandoeningen en hij kon het niet over zijn hart verkrijgen de ezel af te maken.
Om besmetting te voorkomen bracht hij de ezel naar het Illa da Toxa. (In het Spaans is het Isla de la Toja). Na een paar maanden ging de priester polshoogte nemen. En wat schetste zijn verbazing toen hij een vrolijk rondspringende ezel aantrof, met een glanzende vacht.
De eerste Spa van Galicië
De priester ging op onderzoek uit en kwam tot de conclusie dat het water en de modder op het eiland de ezel hadden genezen. Dat moest voor mensen ook werken, vond hij.
Het zat hem mee, want de botanicus Antonio Casares vond magnesium, calcium, natrium en ijzer in het water rond het eiland. Samen met een watertemperatuur tussen de 30 en 60 graden waren dit ideale omstandigheden.
En zo was in 1899 de spa een feit. Voor de bouw van de spa kwam er een wedstrijd die gewonnen werd door de Gallego Vázquez Gulías, uit Ourense. De spa´s van Vichy in Frankrijk en die van Mariënbad in Duitsland zijn geïnspireerd op zijn ontwerp.
Acht jaar later werd het Gran Hotel La Toja geopend, het eerste spahotel in Galicië. Je kunt het je nauwelijks voorstellen maar toen de brug (van 200 meter) naar het eiland er kwam was deze de langste brug van Europa.
Wandelen op Illa da Toxa
De brug wandel je over om het eilandje te bezoeken op onze Padre Sarmiento Wandelvakantie.
Filmsterren in Galicië
De Spa en het Gran Hotel La Toja werden een daverend succes. In de beginjaren was een verblijf op La Toja alleen weggelegd voor de rijken onder ons en werd het eiland overspoeld door aristocraten, filmsterren en andere mensen met een goed gevulde beurs.
En dat was maar goed ook want met dit toerisme groeide ook de werkgelegenheid in de streek.
Zeep van La Toja
Daar bleef het niet bij want het werd al snel duidelijk dat zeep, gels en cosmetica, vervaardigd uit de zouten en mineralen van het eiland gretig aftrek vonden. De gasten namen hele voorraden mee naar huis.
Lichamelijke verzorging en er goed uitzien werd rond 1920 steeds belangrijker. In ieder Spaans huishouden en zeker in Galicië was er een stukje zeep van La Toja te vinden.
De ezel van A Toxa vandaag
Als je het eiland op rijdt of loopt zie je links direct de ezelweide. Als eerbetoon aan de ezel die voor zoveel welvaart zorgde.
