Pulpo uit Galicië

De Pulpo en Galicië horen bij elkaar. Deze octupus is het nationale troeteldier van de Galiciërs en geen feestdag is compleet zonder kraampjes waar dit culinaire hoogstandje voor je neus, verser dan vers bereid wordt. Het is dan wel een inktvisachtige maar vergis je niet, het heeft helemaal niets te maken met de gebakken inktvisringen die we allemaal kennen.

De veelzijdige pulpo

In restaurants wordt de laatste tijd veel geëxperimenteerd met de pulpo. Gegrillde of gestoofde is ook best lekker maar de meeste Galiciërs houden het bij het traditionele Pulpo a Feira. Het beest wordt gekookt in grote koperen potten want zo blijft de smaak het best behouden.

Daarna wordt hij op een houten bordje in stukjes geknipt. Paprikapoeder er over strooien, wat zeezout en een flinke scheut goede olijfolie om het af te maken.

Waarom het houten bordje?

De houten bordjes worden in het kookvocht van de pulpo gelegd. Zo blijft de in stukjes geknipte vis op temperatuur. En het voorkomt ook dat de kruidige olijfolie wordt geabsorbeerd. En dat is heel belangrijk voor het laatste deel van het pulpofeestje, een stukje brood dopen in de achtergebleven olie.

Pulpo blunders

Wat je nooit moet doen is pulpo eten met een vork. Dat is echt een blunder van jewelste want het beïnvloedt de smaak. Pulpo eet je met prikkertjes. In stukjes snijden met een mes mag ook al niet. Is ook niet nodig want het wordt hapklaar geserveerd.

Schoon bord!
Maar het ergste wat je kan doen is het bordje laten staan met het laagje olie dat is achtergebleven. In dit lekkere goedje doop je een stukje stokbrood en eet dat op. Het staat niet gek ofzo, in Galicië mag dat. Of eigenlijk MOET het. Dit alles wegspoelen met een glaasje Albariño.

Zelf pulpo maken

Het is best makkelijk deze delicatesse zelf te maken. Zeker met de juiste spullen, een goede uitleg én het beste recept voor pulpo. En je weet gelijk waarom je geen water bij je pulpo mag drinken …